:: معرفی اجلاسیه
پیشینه گفتوگوهای فرهنگی ایران و جهان عرب
پیشینه گفتوگوهای میان ایران و جهان عرب در پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی به سالها پیش بازمیگردد. نخستین دور این گفتوگوها با عنوان «گفتوگوهای فرهنگی ایران و جهان عرب در عرصه اعتدال و عقلانیت» به همت پژوهشکده علوم و اندیشه سیاسی برگزار شد. در ادامه، پژوهشکده مطالعات اجتماعی و تمدنی، دور دیگری از این گفتوگوها را با عنوان «گفتوگوهای فرهنگی در چشمانداز تمدنی ایران و جهان عرب» پی گرفت. اکنون نیز پژوهشکده فلسفه و کلام اسلامی در ادامه همان مسیر، بر آن است تا گفتوگوهای فلسفی میان ایران و جهان عرب را دنبال کند.
باید توجه داشت که سنتهای فلسفی و عرفانی در جهان اسلام که در قرون گذشته در تعامل و ارتباطی زنده با یکدیگر رشد کرده بودند، در دوران معاصر و تحت تأثیر مرزبندیهای سیاسی و ساختگی میان کشورهای اسلامی دچار گسست و فاصله شدهاند. بهویژه پس از پیروزی انقلاب اسلامی و دستاوردهای فکری و تمدنی آن، تبلیغات منفی رسانههای امپریالیستی در برخی موارد سبب فاصله و بیاعتمادی میان متفکران ایرانی و عرب شده است.
از این رو، هر اقدامی که بتواند این فاصله را به تعامل، همفکری و همافزایی بدل کند، شایسته حمایت و استقبال است. در همین راستا، گفتوگوهای فکری میان ایران و جهان عرب که تاکنون چندین دوره آن توسط سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی برگزار شده، توانستهاند پلهایی برای گفتوگو و تفاهم بر فراز این شکافها بنا کنند.
پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی نیز پیشتر نقش فعالی در بخشی از این گفتوگوها ایفا کرده و اکنون، با پیشنهاد سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی و استقبال ریاست محترم پژوهشگاه، مقرر شده است که پژوهشکده فلسفه و کلام اسلامی مسئولیت برگزاری دور جدید گفتوگوهای فلسفی میان ایران و جهان عرب را بر عهده گیرد.
هدف اصلی این گفتوگوها، افزون بر ایجاد ارتباط میان اندیشمندان ایران و جهان عرب، نگاهی نو به سنت فلسفی اسلامی و تلاش برای بهرهگیری از ظرفیتهای سیاسی و اجتماعی آن برای حل مسائل معاصر جهان اسلام است. یادآوری میشود که مسئله امتداد اجتماعی و سیاسی آموزههای فلسفه اسلامی، از جمله دغدغههای اصلی مقام معظم رهبری نیز به شمار میرود.
با توجه به ظرفیتهای اثرگذار فلسفه و حکمت در گسترش فضای گفتوگو و تفاهم میان ایران و جهان عرب، و در پی تجربههای موفق گفتوگوهای پیشین در این زمینه، «اجلاس بینالمللی گفتوگوهای فلسفی ایران و جهان عرب» با تمرکز بر اندیشمندان و فلاسفه برجسته، در پژوهشکده فلسفه و کلام اسلامیِ پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی برگزار میشود.
در این اجلاس، سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی، مقامات فرهنگی کشورهای عربی و همچنین مراکز علمی و پژوهشی حوزه و دانشگاه، مشارکت و همکاری علمی دارند.


:: راهنمای نگارش مقاله
1. شرایط اولیه پذیرش مقاله
* مقالات ارسالی نباید قبلا در جای دیگری ارائه یا منتشر شده و یا همزمان جهت انتشار به نشریات دیگر ارسال شده باشند.
* با توجه به اینکه همه مقالات فارسی ابتدا در سامانه سمیم نور مشابهت یابی می شوند، برای تسریع در فرایند داوری بهتر است نویسندگان محترم قبل از ارسال مقاله، از اصالت مقاله خود از طریق این سامانه مطمئن شوند.
* مقاله در محیط Word با پسوند DOCX (با قلم Noorzar نازک 13 برای متن و Times New Roman نازک 10برای انگلیسی) حروفچینی گردد.
2. شرایط مقالات استخراج شده از آثار دیگر
چنانچه مقاله مستخرج از:
پایان نامه (عنوان کامل،استاد راهنما، تاریخ دفاع، دانشگاه محل تحصیل)
** مقاله ارسالی از دانشجویان (ارشد و دکتری) بهتنهایی قابل پذیرش نبوده و ذکر نام استاد راهنما الزامی می باشد.
طرح پژوهشی (عنوان کامل طرح، تاریخ اجرا، همکاران طرح، سازمان مربوطه)
ارائه شفاهی در همایش و کنگره (عنوان کامل همایش یا کنگره، تاریخ، سازمان مربوطه)
خاصی باشد، نویسنده موظف است اطلاعات دقیق اثر وابسته را ذکر کند. در غیر این صورت در هر مرحله ای که نشریه متوجه عدم اطلاع رسانی نویسنده شود، مطابق مقررات برخورد می کند.
حجم مقاله
تعداد واژگان مقاله: بین 5000 تا 7500 واژه
تعداد کلیدواژه ها: 4 تا 8 کلیدواژه
تعداد واژگان چکیده: 150 تا 200 واژه (چکیده باید شامل هدف، مساله یا سوال اصلی پژوهش، روش شناسی و نتایج مهم پژوهش باشد)
نحوه درج مشخصات فردی نویسندگان:
نویسنده مسئول در آثاری که بیش از یک نویسنده دارند باید حتما مشخص باشد. عبارت (نویسنده مسئول) جلوی نام نویسنده مورد نظر درج شود.
فرستنده مقاله به عنوان نویسنده مسئول در نظر گرفته می شود و کلیه مکاتبات و اطلاع رسانی های بعدی با وی صورت می گیرد.
وابستگی سازمانی نویسندگان باید دقیق و مطابق با یکی از الگوی های ذیل درج شود:
1. اعضای هیات علمی
رتبه علمی (مربی، استادیار، دانشیار، استاد)، گروه، دانشگاه، شهر، کشور، پست الکترونیکی
2. دانشجویان
دانشجوی (کارشناسی، کارشناسی ارشد، دکتری) رشته تحصیلی، دانشگاه، شهر، کشور، پست الکترونیکی
3. افراد و محققان آزاد
مقطع تحصیلی (کارشناسی، کارشناسی ارشد، دکتری) رشته تحصیلی، سازمان محل خدمت، شهر، کشور، پست الکترونیکی
4. طلاب
سطح (4،3،2)، رشته تحصیلی، حوزه علمیه/ مدرسه علمیه، شهر، کشور، پست الکترونیکی.
ساختار مقاله
بدنه مقاله باید به ترتیب شامل بخش های ذیل باشد:
1. عنوان
2. چکیده فارسی (تبیین موضوع/مساله/سوال، هدف، روش، نتایج)
3. مقدمه (شامل تعریف مساله، پیشینه تحقیق (فارسی و انگلیسی)، اهمیت و ضرورت انجام پژوهش و دلیل جدیدبودن موضوع مقاله)
4. بدنه اصلی (توضیح و تحلیل مباحث)
5. نتیجه گیری (بحث و تحلیل نویسنده)
6. بخش تقدیر و تشکر: پیشنهاد می شود از مؤسسههای همکار و تأمین کننده اعتبار بودجه پژوهش نام برده شود. از افرادی که به نحوی در انجام پژوهش مربوطه نقش داشته، یا در تهیه و فراهم نمودن امکانات مورد نیاز تلاش نمودهاند و نیز از افرادی که به نحوی در بررسی و تنظیم مقاله زحمت کشیدهاند، با ذکر نام، قدردانی و سپاسگزاری شود. کسب مجوز از سازمانها یا افرادی که نام آنها برای قدردانی ذکر میشوند، الزامی است.
7. منابع (منابع فارسی و انگلیسی علاوه بر زبان اصلی، باید به زبان انگلیسی نیز ترجمه شده و با شیوه نامه APA ویرایش و بعد از بخش کتابنامه، ذیل عنوان References درج شوند).
درج پانویس، ارجاعات درون متن و منابع
*** روش استناد دهی: APA
درج پانویس
* از اشاره مستقیم / غیرمستقیم به نام نویسنده / نویسندگان مقاله در متن یا پاورقی خودداری شود.
* اسامی خاص و اصطلاحات لاتین و ارجاعات توضیحی در پانویس ذکر شود.
* از نقل قول های مستقیم و طولانی پرهیز شود (لازم است حتما در مقاله مشخص باشد کدام بخش از متن، نقل قول مستقیم است).
*نقل قول های مستقیم حداکثر تا ۴۰ کلمه در درون علامت نقل قول " " و بیش از آن به صورت تورفتگی نوشته شود.
ارجاعات درون متن
* ارجاع به یک آیه از سوره قرآن: (بقره، 5)
*ارجاع به نهج البلاغه: (نهج البلاغه، خطبه 50)
* به هیچ وجه ارجاعی در پانویس درج نشود.
*اطلاعات کامل ارجاعات درون متن حتما باید در بخش منابع مقاله نیز درج شود.
* برای تاریخ های قمری و میلادی به ترتیب از حروف ق و م استفاده شود.1340 ق / 1998م
*در صورتی که از یک نویسنده در یک سال، دو اثر منتشر شده و در متن مورد استناد قرا رگرفته باشد، پس از ذکر سال انتشار با حروف (الف و ب ) برای منابع فارسی یا (a , b) برای منابع انگلیسی از هم متمایز گردند.
*اگر منبع مورد استناد، دو یا سه نویسنده داشت، نام خانوادگی هر سه باید ذکر شود.
*اگر تعداد نویسنده ها بیش از سه نفر باشد، تنها نام خانوادگی نویسنده اول ذکر شده و پس از آن از عبارت «و دیگران» استفاده شود.
* اگر در متن به بیش از یک منبع استناد شده باشد، با نقطه ویرگول ؛ از هم جدا می شوند.
* در صورتی که نویسنده در متن به طور متوالی از یک منبع استفاده کرده باشد، باید نام منبع را تکرار کند (استفاده از عبارات: همانجا، پیشین، همو نادرست است).
فهرست منابع پایانی
*** قرآن و نهج البلاغه به ترتیب در ابتدای بخش منابع درج شده و در ردیف الفبایی قرار نمی گیرند.
* درج شناسه DOI برای مقالاتی که دارای این کد هستند، الزامی است.
* منابعی که در این بخش درج می شوند، حتما باید در متن استفاده شده باشند. (منابعی که صرفا برای مطالعه و آگاهی بیشتر مخاطب در متن معرفی شده اند، و در متن به آنها ارجاع داده نشده، نباید در بخش منابع درج شوند).
*نظم منابع باید براساس الفبای نام خانوادگی نویسندگان باشد.
* اگر چند اثر از یک نویسنده در یک ردیف الفبایی پشت سر هم قرار گرفتند، حتما باید نام نویسنده درج شود، استفاده از خط تیره برای عدم تکرار نام نویسنده نادرست است.
پوستر همایش

© کلیه حقوق این وب سایت محفوظ می باشد .